Dogoterapia to naturalna metoda wspomagania w leczeniu i rehabilitacji przy pomocy psów, mająca na celu przywrócenie zdrowia i dobrego samopoczucia wszystkim ludziom, którzy tego potrzebują - chorym na autyzm, porażenie mózgowe, niedowład kończyn, charakteropatia, zespół wiotkiego dziecka oraz wiele innych schorzeń, niepełnosprawnym, starszym i samotnym.
Na świecie istnieje wiele specjalnych programów, które przy pomocy psów lub innych zwierząt starają się pomagać osobom potrzebującym. Specjalnie przygotowane psy mają dostęp do chorych w szpitalach, hospicjach, pensjonariuszy placówek opiekuńczych, skazanych w zakładach karnych. W Polsce jest to mało rozwinięte przedsięwzięcie; istnieje kilka zarejestrowanych fundacji, oprócz tego dogoterapią zajmują się jej pasjonaci - indywidualne osoby, które pragną przy pomocy swojego psa pomóc i dać trochę radości innym.
Życie wielu osób niepełnosprawnych uległo bardzo korzystnej zmianie w momencie, gdy pojawił się w nim pies. Psy są szkolone w taki sposób, aby dzięki swojej obecności uczynić życie swojego opiekuna jak najbardziej niezależne i komfortowe. Idealne w dogoterapi są rasy zaprzęgowe, a szczególnie Samojedy. Ze względu na specyfikę pracy psa należy dobrać do zajęć zarówno pod względem cech rasy jak i też cech osobniczych. Nie każdy pies rasy wskazanej do dogoterapi się nadaje, dlatego należy indywidualnie rozpoznać psa pod kątem:
- poziom cech opiekuńczych, reagowanie na obce osoby, delikatność w zabawie z dziećmi, reagowanie na nerwowe odruchy, odporność na zmęczenie;
- należy poznać reakcje psa w różnych sytuacjach np. w tłoku, ruchu ulicznym, na inne psy, podczas jedzenia czy picia, hałasu;
- dobre rozpoznanie indywidualnego charakteru psa;
- rozpoznanie potencjalnych możliwości pracy z wychowankami;
Ogólne korzyści dogoterapi są następujące:
- poprawa kondycji psychicznej i fizycznej;
- budowanie pozytywnego nastawienia do siebie i otoczenia;
- usuwanie barier psychicznych, społecznych i izolacji, nawiązywanie kontaktów ze światem, aktywizacja;
- wspomaganie w rozwoju fizycznym i umysłowym;
- naturalne wyciszenie, harmonia i równowaga psychiczna;
- pomoc w zaburzeniach koncentracji uwagi;
- wspomaganie rehabilitacji osób autystycznych, niewidomych, upośledzonych umysłowo, niepełnosprawnych, samotnych i wielu innych;
- socjalizacja człowieka i psa.
Dodoterapię można realizować w różnorodny sposób. Mogą to być zorganizowane zajęcia mające na celu osiągnięcie konkretnych rezultatów leczniczych lub wychowawczych. Należy jednak pamiętać, że najpełniejszy rozwój uzyskuje się wtedy, gdy wychowanek stworzy z psem związek przyjacielski, który powinien być zapewniony regularnym kontaktem.
Podstawowe zasady do wszelkich działań związanych z dogoterapią:
- należy uzyskać zgodę kierownictwa placówki, personelu i osób z którymi nasze psy mają się spotykać lub zgodę rodziców bądź opiekunów na uczestnictwo w zajęciach;
- wszystkich zainteresowanych poinformować o przebiegu i celu naszych działań;
- psy muszą być czyste i zdrowe, nie mogą pod żadnym pozorem przejawiać agresję lub bać się otoczenia:
- spotkania z psami muszą być prowadzone przez osoby o odpowiednim przygotowaniu;
- nie wolno zostawić psów samych z obcymi osobami, a podczas spotkania uważnie należy obserwować reakcje psów i podopiecznych oraz pilnować by nikomu nic się nie stało;
- gdy z psami spotyka się większa liczba osób należy dopilnować tego aby każdy z uczestników miał swoją chwile na kontakt z psem.
Istnieją także przypadki kiedy kontakt z psem nie przyniesie korzyści, a nawet może być szkodliwy dla osób kontaktujących się z naszymi psami np.:
- kiedy pies staje się przedmiotem rywalizacji lub uczestnik staje się zaborczy o psa;
- źle prowadzony lub dobrany pies;
- krzywdzenie psa przez uczestników;
- gdy ktoś z uczestników poczuje się odrzucony przez psa;
- gdy nie zadbamy o to by osoby z astmą bądź alergią nie brały udziału w spotkaniach bez konsultacji z lekarzem;
- psy będą nosicielami chorób;
- gdy psy nie czują się potrzebne i nie sprawiają przyjemności uczestnikom, z którymi się kontaktują.
|